خالکوبی چیست؟
خالکوبی چیست؟
ما در این جستار قرار نیست سوال “خالکوبی چیست؟” را با ارائه تاریخچه‌ای ویکی‌پدیایی از سیر تطور خالکوبی آغاز کنیم.
یا به صورت پاسخ‌های معمول و مرسوم بحث‌مان را پیش ببریم.
مساله ما و نحوی برخورد ما با عمل خالکوبی، مختص این زمان و مکان خواهد بود.
مکان و زمانی که تمام حلقه‌های زنجیر اجتماعی و زیستی ما را شامل می‌شود.
زمانی که در اکنونیت و معاصربودگی ما و جغرافیای ما معنا پیدا می‌کند.
در این روند قرار است ما عمل خالکوبی را از محتوای کلیشه و پیشینه‌ی این کلیشه‌ها خالی کنیم.
تا فرصتی برای صورت‌بندی خالکوبی مدرن و ایرانیزه مهیا شود.
از این جهت ما در ابتدا باید یک پیش‌فرض همه‌گیر را، که هویت ضمنی عمل خالکوبی را دکوراتیو تعریف می‌کند به رسمیت بشناسیم.
تا در مراحل بعد این تلقی صلب و سخت‌شده را دگرگون کنیم.
این ساز و کار دکوراتیو در جهان مدرن، عمل خالکوبی را از کارکرد قبیله‌ای و خودآیین جدا کرده.
در این زمانه آن را در کنار دیگر کالاهای ذوقی و دکوراتیو قرار داده است…
اما این مسیر، پایان ِسیر تحول و تطور عمل خالکوبی نخواهد بود.
دگردیسی عینی و محتوایی کماکان ادامه دارد.
امروزه مسیر رشد و نمو عمل خالکوبیدن در یک بزنگاه تاریخی قرار دارد.
بزنگاهی که ادامه‌ی آن در مسیر فعلی؛ یا خالکوبی را تبدیل به یک کلیشه صرف و از ریخت افتاده (demode) می‌کند.
یا به صرف مصرف، این عمل را (خالکوبیدن) بعد از مدتی وارد بایگانی اشیا و چیزهای عتیقه‌ی تاریخ خواهد کرد.
آیا خالکوبی یک چیدمان تزئینی بر پوست است؟
اگر بپذیرم که خالکوبی مشخصا یک چیدمان تزئینی بر پوست است و کماکان به لحاظ ارزش و فرم در حال تحول است.
حقیقت این است که در حال حاضر بیشتر جنبه‌ی تزئینی آن، به دیگر وجوه می‌چربد.
ما برای کمرنگ کردن جنبه‌ی تزئینی عمل خالکوبی، باید بحث چیدمان، فرم و ساختار هنری را (که خالکوبی می‌تواند در سازه‌های آن بنشیند) برجسته کنیم.
این مسیر و بحث محتوا و امکانات محتوایی آن، پیشنهادی است که خود‌ِ رشته‌ی خالکوبی به ما ارائه می‌دهد.
تا هرچه بیشتر آن را به هویت بالذاتش نزدیک کرده و فاصله آن را با جنبه مصرفی و کلیشه‌های بازار فعلی خالکوبی، حفظ کنیم.
توضیح واضحات است که در هر عرصه‌ای (از انواع هنر گرفته تا صنعت محض) بنگاه‌ها و باشگاه‌های کسب و کاری وجود دارند.
که دائما به کلیشه‌ها و ذائقه مصرفی دامن می‌زنند و این صرفا به صنف خالکوبی محدود نیست.
و از این جهت تلاش ما در جهت هرچه بیشتر تظاهر کردن و احیای عیارها و ظرفیت‌های هنری عمل خالکوبی خواهد بود.
.
تاتو به عنوان یک هنر فاخر
هنری که خود را از طریق ساز و کارهای اجتماعی، هویتی، تاریخی و روانشناختی تجهیز خواهد کرد و در این بستر عیار می‌پذیرد.
برای تقرب به ذهن و ملموس‌تر شدن بحث درباره‌ی این اعتبارات (اجتماعی، هویتی، تاریخی و…) به مثال زیر توجه کنید:
شما تصمیم دارید یک خالکوبی بر بدن خود داشته باشید، و فرض‌تان بر این است که خالکوبی‌تان یا تاریخ تولدتان باشد.
یا نام عزیزی (پدر یا مادر فرقی ندارد) ؛ در این تلقی سعی شما بر شخصی‌سازی و هویتِ شخصی بخشیدن به خالکوبی‌تان است.
ولی این رویکردِ نه چندان شخصی و مشخصا همه‌گیر (یعنی صرفا به محتوا فکر کردن) نتیجتا خالکوبی شما را در حالتی اخته و بحرانی قرار می‌دهد.
(که ما ترجیحا آن را برزخ ساختار و تن دادن دوباره به کلیشه‌های همیشگی نام می‌نهیم).
این نوع شخصی‌سازی و هویت‌بخشی که یک الگو رفتاری همه‌گیر است.
خالکوبی شما را از اعتبار و تاثیرگذاری ساقط می‌کند و یک کلیشه می‌شود در کنار توده‌ای از کلیشه‌ها بزرگ و کوچک.
چرا (خالکوبی چیست؟) حائز اهمیت است؟
حالا واضح و مبرهن است که چرا سوال “خالکوبی چیست؟” حائز اهمیت است.
این سوال این امکان را به ما می‌دهد تا به لحاظ روش‌شناسی و تئوریک چارچوب و سازوکاری منطقی چاره کنیم.
منطقی برآمده ازامکانات هنری عمل خالکوبی.
این سازوکار و روش تئوریک همان‌طور که برای رشته‌هایی همچون هنرهای دراماتیک و هنر تجسمی و ادبیات مکتوب لازم است.
برای این رشته نوپا (البته اگر این اعتبار را برای خالکوبی قائل باشیم) نیز ضروری و مهم محسوب می‌شود.
چراکه عمل خالکوبی برای بقا و بیرون آمدن از جنبه تزئینی خود به این مهم نیاز دارد.
همان‌طور که گفتیم امکانات و مصالح عمل خالکوبیدن مقدمات ارائه این روشمندی را در اختیار ما قرار می‌دهد.
امکانات و سویه‌های هنری عمل خالکوبی در نهایت به ما اجازه خواهد داد. تا یک تصویر یا یک الگو را در کمال مطلوبش بر پوست و بدن خود حک کنیم البته به شرط آنکه از خالکوبیدن تقلیدی و فله‌ای فاصله بگیرم.
از طریق مجرای آسیب‌شناسانه که علم جامعه‌شناسی و روانشناسی _جمعی و فردی در اختیار ما قرار می‌دهد مدل‌ها و الگوهای‌مان را انتخاب کنیم.
البته لحاظ کردن این فقرات هم خود بخشی از حرکت در مسیر درست خواهد بود.
آسیب های موجود در هویت خالکوبی در ایران
در نهایت می‌توان گفت اهمیت این مباحث زمانی نمایان می‌شود. که ما وضعیت موجود در صنف خال‌کوبان (ما این اصطلاح را از مولانا و مثنوی ومعنوی او وام می‌گیریم) و رَویه‌ی غالب در این عرصه را رصد کنیم تا با نگاهی اجمالی متوجه آسیب‌های موجود شویم.
آسیب‌هایی که ذیل برخورد فله‌ای، مقلدانه و بی‌اساس در طرح و ترسیم خالکوبی قابل مشاهده است.
آسیب‌هایی که نتیجتا خال بر تن حک شده را یک نماد مبتذل و بی‌ریشه می‌کند.
ابتذال و بی‌ریشگی که برای شخص حامل خالکوبی خطرناک و آسیب‌زننده خواهد بود.
چراکه هویت و فردیت شخص حامل را مخدوش کرده و نسبت او با درونیات و جهان اطرافش، زیر سوال می‌برد.
از این جهت طرح سوال “خالکوبی چیست؟” مهم و حیاتی محسوب می‌شود.
زین پس مطالبی از این دست (که “خالکوبی چیست؟” مقدمه‌ای بر این مباحث بود) به صورت مسلسل ارائه خواهد شد.
در ادامه‌ی این مباحث و شماره‌های بعدی سعی خواهد شد بر بنیاد روش‌های جامعه‌شناختی، پدیدار‌شناختی و روانشناختی با رویکردی آسیب شناسانه به حل و فصل مناقشه‌های موجود د ر عمل خالکوبی بپردازیم.
مطلب فوق از صفحه اینستاگرام سهیل افلاکی با آگاهی خود ایشان برداشته شده است. توسط سایت آموزشی مستر تاتو در اختیار شما عزیزان قرار گرفته است.
برای اطلاعات بیشتر و هماهنگی با مشاورین مستر تاتو در تماس باشید.
